امروز: جمعه 10 فروردین 1403
دسته بندی محصولات
بخش همکاران
دسته بندی صفحات
لینک دوستان
بلوک کد اختصاصی

گزارش كارآموزی مراحل اجرایی سازه

گزارش كارآموزی مراحل اجرایی سازه دسته: عمران
بازدید: 174 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 97 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 48

قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده‌های اطراف مورد بازرسی قرار گیرد و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گرفته در صورتیكه ساختمان بزرگ باشد پستی و بلندی و سایر عوارض زمین می‌باید بوسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد و همچنین باید محل چاه‌های ف

قیمت فایل فقط 20,800 تومان

خرید

مراحل مختلف ساختن یك ساختمان

بازدید زمین و ریشه كنی

قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده‌های اطراف مورد بازرسی قرار گیرد و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گرفته در صورتیكه ساختمان بزرگ باشد پستی و بلندی و سایر عوارض زمین می‌باید بوسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد و همچنین باید محل چاه‌های فاضل آب و چاه آب‌های قدیمی و مسیر قنات‌های قدیمی كه ممكن است در هر زمینی موجود باشد تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص گردد و در صورت لزوم می‌باید این چاه‌ها با بتون و یا شفته پر شود و محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و نسبت به ریشه كنی (كنون ریشه‌های نباتی كه ممكن است در زمین روئیده باشد) آن محل اقدام شود و خاكهای اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شكل هندسی زمین و زوایای آن كاملاً معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود.

پیاده كردن نقشه

پس از بازدید محل و ریشه كنی اولین قدم در ساختن یك ساختمان پیاده كردن نقشه می‌باشد. منظور از پیاده كردن نقشه یعنی انتقال نقشة ساختمان از روی كاغذ بروی زمین بابعاد اصلی (یك به یك). بطوریكه محل دقیق پی‌ها و ستونها و دیوارها و زیرزمین‌ها و عرض پی‌ها روی زمین بخوبی مشخص باشد. و همزمان با ریشه كنی و بازدید محل باید قسمتهای مختلف نقشة ساختمان مخصوصاً نقشة پی كنی كاملاً مورد مطالعه قرار گرفته بطوری كه در هیچ قسمت نقطة ابهامی باقی نماند. و بعداً اقدام به پیاده كردن نقشه بشود.

باید سعی شود حتماً در موقع پیاده كردن نقشه از نقشة پی كنی استفاده گردد. برای پیاده كردن نقشة ساختمانهای مهم معمولاً از دوربین‌های نقشه برداری استفاده می‌شود. ولی برای پیاده كردن نقشة ساختمان‌های معمولی و كوچك از متروریسمان بنائی كه به آن ریسمان كار هم می‌گویند استفاده می‌گردد. برای پیاده كردن نقشه با متروریسمان كار ابتدا باید محل كلی ساختمان را روی زمین مشخص نموده و بعد با كشیدن ریسمان در یكی از امتدادهای تعیین شده و ریختن گچ یكی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین می‌نمائیم.

برای اینكه مطمئن بشویم زوایای بدست آمدة اطاقها قائمه می‌باشد باید دو قطر هر اطاق را اندازه بگیریم. چنانچه مساوی بودند آن اطاق گوینا می‌باشد. به این كار اصطلاحاً چپ و راست می‌گویند. البته چنانچه در این مرحله اطاقها در حدود 3 الی 4 سانتی متر ناگوینا باشد اشكالی ندارد زیرا با توجه به اینكه پی ها همیشه قدری پهن تر از دیوارهای روی آن می‌باشند لذا در موقع چیدن دیوار می‌توان ناگوینائیها را برطرف نمود بطور كلی باید همیشه توجه داشت كه پیاده كردن نقشه یكی از حساس ترین و مهم ترین قسمت اجرا یك طرح بوده و كوچكترین اشتباه در آن موجب خسارتهای فراوان می‌شود.

رپر

با توجه به اینكه هر نقطه از ساختمان نسبت به سطح زمین دارای ارتفاع معینی می‌باشد كه باید در طول مدت اجرا در هر زمان قابل كنترل باشد. برای جلوگیری از اشتباه قطعه با ابعاد دلخواه (مثلاً 40  40 با ارتفاع 20 سانتی متر) در نقطه‌ای دورتر از محل ساختمان می‌سازند بطوریكه در موقع گودبرداری و یا پی كنی با آن آسیب نرسد و در طول مدت ساختمان تمام ارتفاعات را با آن می‌سنجد به این قطعه بتنی اصطلاحاً رپر می‌گویند.

در بعضی ساختمانهای كوچكتر روی اولین قسمتی كه ساخته می‌شود (مانند اولین ستون) علامتی می‌گذارند و بقیه ارتفاعات را نسبت به آن می‌سنجند.

گودبرداری

بعد از پیاده كردن نقشه و كنترل آن در صورت لزوم اقدام به گودبرداری می‌نمایند. گودبرداری برای آن قسمت از ساختمان انجام می‌شود كه در طبقات پایین تر از كف طبیعی زمین ساخته می‌شود، مانند موتورخانه‌ها و انبارها و پاركینگ‌ها و غیره. در موقع گودبرداری چنانچه محل گودبرداری نباشد از وسائل معمولی مانند بیل و كلنگ و فرقون (چرخ دستی) استفاده می‌‌گردد.

برای این كار تا عمق معینی كه عمل پرتاب خاك با بیل به بالا امكان پذیر است (مثلاً 2 متر) عمل گودبرداری را ادامه می‌دهند و بعد از آن پله‌ای ایجاد نموده و خاك حاصله از عمق پایین‌تر از پله را روی پله ایجاد مثلاً ریخته و از روی پله دوباره به خارج منتقل می‌نمایند.

برای گودبرداریهای بزرگتر استفاده از بیل و كلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مكانیكی مانند لو در و غیره استفاده شود.  در اینگونه موارد برای خارج كردن خاك از محل گودبرداری و حمل ان به خارج كارگاه معمولاً از سطح شیب دار استفاده می‌گردد. بدین طریق كه در ضمن گودبرداری سطح شیبداری در كنار گودبرداری عبور كامیون و غیره ایجاد می‌گردد كه بعد  از اتمام كار، این قسمت وسیله كارگر برداشته می‌شود.

تا چه عمقی گودبرداری را ادامه می‌دهیم

ظاهراً حداكثر عمق مورد نیاز برای گودبرداری تا روی پی می‌باشد. بعلاوه چند سانتی متر بیشتر برای فرش كف و عبور لوله‌ها (در حدود 20 سانتی متر كه 6 سانتی متر برای فرش كف و 14 سانتی متر برای عبور لوله می‌باشد) كه در این صورت می‌یابد محل پی‌های نقطه‌ای یا پی‌های نواری و شناژها را با دست خاك برداری نمود.

ولی بهتر است كه گودبرداری را تا زیر سطح پی‌ها ادامه بدهیم، زیرا در این صورت اولاً برای قالب بندی پی‌ها آزادی عمل بیشتری داریم. در نتیجه‌ پی‌های ما تمیزتر و درست تر خواهد بود. و در ثانی می‌توانیم خاك حاصل از چاه كنی و همچنین نخاله‌های ساختمان را در فضای ایجاد شده بین پی‌ها بریزیم كه این مطلب از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می‌باشد، زیرا معمولاً در موقع گودبرداری كار با ماشین صورت می‌گیرد در صورتیكه برای خارج نمودن نخاله‌ها و خاك حاصل از چاه فاضل آب از محیط كارگاه می‌باید از وسایل دستی استفاده نمائیم كه این امر مستلزم هزینه بیشتری نسبت به كار با ماشین می‌باشد.

البته در مورد پی‌های نواری این كار عملی نیست زیرا معمولاً پی سازی در پی‌های نواری باشفته آهك می‌باشد كه بدون قالب بندی بوده و شفته در محل پی های حفر شده ریخته می‌شود در این صورت ناچار هستیم در ساختمان‌هایی كه با پی نواری ساخته می‌شود اگر به گودبرداری نیاز داشتیم گودبرداری را تا روی پی ادامه دهیم.

شیب دیواره‌های محل گودبرداری (اندازه زاویه a)

برای جلوگیری از ریزش دیواره‌های محل گودبرداری به داخل گود، معمولاً دیواره اطراف باید دارای شیب ملایم مانند شكل زیر باشد كه با خط عمود زاویه‌ای به اندازه a می‌سازد اندازه این زاویه بستگی به نوع خاك محل گودبرداری دارد.

هر قدر خاك محل سست‌تر و ریزشی‌تر باشد اندازه زاویه a بزرگتر خواهد شد. جدول زیر اندازه زاویه a را برای خاكهای مختلف تعیین می‌نمایند.

توجه به این مطلب ضروری می‌باشد كه چون فاصله بین دیوار محل گودبرداری و دیوار ساختمان یعنی همین فاصله كه بوسیله زاویه a ایجاد می‌شود می‌باید با مصالح ساختمانی مانند شفته و یا بتون مگر و غیره پر شود كه این خود مستلزم هزینه می‌باشد. لذا هر قدر این زاویه كوچكتر باشد از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است.

استفاده از دیوارهای مانع

چون ایجاد شیب مورد لزوم موجب كار اضافی برای حمل خاك بیشتر به خارج و انتقال مجدد آن بعد از ساختن دیوار مورد لزوم به پشت دیوار است لذا برای جلوگیری از پرداخت هزینه بیشتر و عدم انجام كار اضافی در موقع گود برداری در زمینهای سست بعضی وقتها در صورت امكان اقدام به ایجاد دیوارهای مانع می‌نمایند. دیوارهای مانع اداری انواع مختلف می‌باشد.

دیوارهای مانع چوبی

این نوع دیوارها از تخته‌هایی به عرض 20 الی 30 سانتی متر و ضخامت 4 الی 5 سانتی متر تشكیل شده است. این تخته‌ها را در اطراف محل گودبرداری می‌كوبند و عمل كوبیدن را معمولاً با چكشهای مكانیكی انجام می‌دهند و آنرا مدت بیشتر از عمق مورد نیاز در زمین می‌كوبند نظر به این كه این تخته‌ها در موقع عبور از لایه‌های مختلف زمین ممكن است به قطعات سنگی برخورد نموده و بشكند و به قسمت‌های انتهایی این تخته‌ها صفحات فولادی نوك نیز نصب می‌نمایند تا هم از شكستن آنها جلوگیری نموده و هم عمل فرو رفتن آنها در زمین آسانتر شود.

دیوارهای مانع فلزی

برای ایجاد دیوارهای مانع گاهی اوقات بجای استفاده از تخته از صفحات فلزی كه دارای ضخامت كمتری بوده و در نتیجه بهتر در زمین فرو می‌رود و قدرت مقاومت آن نیز بیشتر است استفاده می‌نمایند.

خروج آب از محل گودبرداری

چنانچه در موقع گودبرداری در زمینهایی كه آبهای تحت الارضی در سطح‌های بالا قرار دارد در محل گودبرداری آب جمع شود بهتر است كه حوضچه كوچكی در وسط گود حفر نموده و آبهای حاصله را به این حوضچه هدایت نمائیم و بعداً آبهای جمع شده را با توجه به سرعت جمع شدن بوسیله سطل و یا پمپ بخارج منتقل كنیم.

پی كنی

اصولاً پی كنی به دو دلیل انجام می‌شود .

دسترسی به زمین بكر

با توجه به اینكه بار ساختمان بوسیله دیوارها یا ستون‌ها به زمین منتقل می‌شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی كه قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل بار ساختمان را داشته باشد بنا گردد. برای دسترسی به چننی زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می‌باشیم.

برای محافظت پایه ساختمان

برای محافظت پایه ساختمان و جلوگیری از تأثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی سازی نمائیم. در این صورت حتی در بهترین زمینها نیز باید حداقل پی هائی به عمق 40 تا 50 سانتی متر حفر كنیم.

تقسیم بندی زمینها از نظر مقاومت در مقابل بار ساختمان

بطور كلی زمینها به چند دسته تقسیم می‌شوند :

الف / زمینهای خاكریزی شده (زمینهای خاك دستی) مانند بعضی از اراضی شمال تهران و خندق‌های پر شده كه هم بوسیله خاك دستی پر شده‌اند. مقاومت این زمینها بسیار كم بوده و قدرت مجاز آنها در حدود 80 گرم بر سانتی متر مربع می‌باشد. این زمینها بدون پی سازی‌های ویژه مانند شمع كوبی و غیره به هیچ وجه برای ساختمان مناسب نیستند.

ب / زمینهای ماسه‌ای، مانند زمینهای سواحل دریا این زمینها برای ساختمانهای سبك مناسب هستند و در حدود 1 تا 2/1 كیلوگرم بر هر سانتی متر مربع بار عقل می‌نمایند و در بعضی از انواع زمینهای سواحل دریا كه ماسه‌ای بوده و به كلی فاقد خاكهای چسبنده می‌باشد  (خاك رس) بیش از 500 گرم بار عقل نمی‌كنند.

در این گونه زمینها نیز باید برای ساختمانهای سبك طبق شرایط محلی پی سازی ویژه صورت بگیرد و برای ساختمانهای بزرگ ابعاد پی باید با توجه به مطالعات مكانیك خاك و بر طبق محاسبه ساخته شود.

ج/ زمینهای شنی – اگر این زمینها دارای دانه بندی خوب باشند بطوریكه دانه‌های ریز فضای خیلی بین دانه‌ها درشت‌تر را پر نموده و تولید جسم توپر و متراكمی كرده باشد و این دانه بندی بوسیله ماده چسبنده بهم متصل باشد (خاك رس به اندازه لازم) برای ساختمان‌های بسیار مناسب بوده و مقاومت مجاز آن در حدود 5/2 و حتی 5/3 كیلوگرم بر سانتیمتر مربع می‌باشد به این گونه زمینها زمین دج گفته می‌شود.

د / زمینهای رسی – این زمینها به دو دسته تقسیم می‌شوند.

1. زمینهای رس خشك كه فشاری در حدود 5/1 كیلوگرم بر سانتی متر مربع را عقل می‌نمایند مانند زمینهای جنوب تهران.

2. زمینها رس تر ؟ این زمینها به واسطه وجود آب فراوان داخل خاك دارای سستی‌های زیاد بوده و قدرت مجاز آن بر حسب درصد آب موجود در آن متفاوت است. باید توجه نمود كه اعداد داده شده در فوق برای مقاومت مجاز زمین در خاكهای مختلف كاملاً تقریبی بوده زیرا تعیین مقاومت مجازخاك به عوامل دیگر از قبیل آبهای تحت الارضی و درصد خاكهای چسبنده و غیره نیز بستگی دارد كه از بحث این كتاب خارج است.

ابعاد پی

عرض و طول و عمق پی ها كاملاً بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاك محل ساختمان دارد. در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع كار بوسیله آزمایشات مكانیك خاك قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده و از روی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین می‌نماید. ولی در ساختمانهای كوچك كه از آزمایشات مكانیك خاك در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم.

اغلب مواقع قدرت مجاز عقلی زمین برای ساختمانهای كوچك با مشاهده خاك پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گرفتن دانه‌ها بر روی همدیگر و یا با ضربه زدن بوسیله كلنگ به محل پی قابل تشخیص می‌باشد. گاهی اوقات نیز برای بدست آوردن اطمینان بیشتر می‌توان اقدام به آزمایشات ساده محلی نموده كه چند نمونه از این آزمایشات ذیلا شرح داده می‌شود. قبل از انجام آزمایش جهت تعیین قدرت مجاز خاك باید از وزن ساختمان و میزان باری كه از طرف ساختمان به زمین وارد می‌شود آگاه می‌شویم.

وزن ساختمان

منظور از تعیین وزن ساختمان وزنی است كه بوسیله پی سازی در اثر بار مرده و بار زنده ساختمان به هر سانتی متر مربع زمین وارد می‌شود. مثلاً در ساختمانهای بنایی ابتدا یكی از دیوارهائی كه حمال بوده و از لحاظ بار وزن بیشتری را تحمل می‌نماید در نظر می‌گیریم و وزن بار مرده و بار زنده وارد شده از این دیوار به پی را مورد مطالعه قرار می‌دهیم برای این كار ابتدا وزن دیوار را محاسبه می‌نمائیم. آنگاه این وزن را با بار مرده و زنده وارده از سقف به روی دیوار جمع نموده و بر سطح پی تقسیم می‌كنیم تا وزن وارد بر یك سانتی متر مربع بدست آید.

انواع پی ها

پی‌ها از لحاظ نوع ساختمان و مقاومت زمین وزن ساختمان دارای انواع مختلف می‌باشد. اول و دوم پی‌های نقطه‌ای و پی‌های نواری است كه در بخش ساختمانهای فلزی و آجری دربار‌ة آنها توضیح داده خواهد شد.

پی‌های عمومی

به این گونه پی ها كه رادیه ژنرال هم می‌گویند از بتن مسلح ساخته می‌شود و دارای محاسبات فنی معضل و دقت اجرای فوق العاده می‌باشند برای ساختمانهایی كه دارای وزن فوق العاده زیاد بوده و یا ساختمانهایی كه در زمینهای سست ساخته می‌شود این گونه پی‌ها ایجاد می‌گردد. برای ساختن پی‌های سراسری باید صفحه‌ای از بتون به طول و عرض تمام زیر بنای ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 سانتی متر ریخته شود میله گردهای این صفحه بتنی طبق محاسبه بدست می‌آید طبعاً در محلهائی كه بار بیشتری وجود دارد میله گردهای بیشتری  گذاشته می‌شود مانند زیرو اطراف ستونها. آرماتورهای ریشه برای ایجاد ستونهای بتنی و با صفحه‌های فلزی زیر ستون برای ستون‌های فلزی روی این صفحه بتنی قرار می‌گیرد. این صفحه بتنی مانند سینی بزرگی است كه ساختمان روی آن قرار می‌گیرد.

شمع كوبی

در زمینهایی كه خیلی سست بوده و به هیچ وجه قدرت تحمل بار ساختمان را نداشته باشند مانند خاكهای دستی و یا زمینهای ماسه‌ای و یا در محلهای كه زمین بكر در عمق‌های زیاد قرار داشته و برداشتن كلیة خاكهای سطحی مقرون به صرفه نباشد از طریق شمع كوبی بار ساختمان را بزمین بكر منتقل می‌نمایند. بدین طریق كه در امتداد پی های ساختمان یعنی در طول دیوارهای اصلی كه باربر می‌باشند یا فاصله‌های معین  (در حدود 2 متر یا 5/2 متر) مانند شكل چاه حفر می‌نمایند. و در ساختمانهای فلزی و بتونی كه باید پی نقطه‌ای اجراء كنیم زیر هر ستون چاه حفر می‌نمایند. و در ساختمانهای فلزی و بتونی كه باید پی نقطه‌ای اجراء كنیم زیر هر ستون چاه حفر می‌نمایند. و این حفاری را تا زمین بكر و محكم ادامه می‌دهند و كف چاه‌ها را مطابق شكل زیر هزینه نموده تا سطح اتكاء آن با زمین بیشتر باشد.

بعد این چاه‌ها را با بتن و یا شفته پر می‌كنند. در موقع پركردن این چاه‌ها با بتون باید سعی نمود از ایجاد حفره‌های حالی مخصوصاً در كناره‌های خزینه جلوگیری شود.

برای این كار می‌توان با پرتاب سنگهای كوچك و بزرگ بتن را به تمام گوشه‌های چاه هدایت نمود و از ایجاد این نوع حفره‌ها جلوگیری كرد. مقدار این سنگها حتی می‌تواند تا 30 درصد حجم بتن باشد و یا می‌توان ضمن بتن ریزی آنرا با چوبهای بلند كوبید. البته این كار در صورتی ممكن است كه عمق چاه‌ها زیاد نباشد بعد از پر كردن این چاهها روی آنرا بوسیله طاقهای آجری و یا سنگی و یا تیرهای بتونی بهم مربوط نموده و بعد روی آنرا دیوار چینی می‌نمائیم و یا با نصب صفحه‌های فلزی روی آن اسكلت فلزی بنا می‌كنیم خاصیت این چاهها بدین طریق می‌باشد كه شفته یا بتن پس از خودگیری مانند ستونی است كه در زیرزمین بنا شده و طاق و یا تیر بتنی روی آن مانند كلافی این پایه‌ها را به یكدیگر متصل می‌كنند. و در نتیجه بار ساختمان را مستقیماً بزمین بكر و محكم منتقل می‌نماید و قسمتی از بار ساختمان نیز بوسیله اصطكاك ایجاد شده بین این ستون بتونی و خاك اطراف حتی اگر خاك دستی هم باشد عقل می‌شود. بدیهی است كه در موقع بتن ریزی شیره بتون به داخل خاك اطراف نفوذ كرده و به آن چنگ می‌اندازد كه این خود موجب اصطكاك بیشتر می‌گردد با وجود براینكه چنین فرض می‌شود كه كلیه بارهای وارده بر این شمع كوبی محوری می‌باشد ولی برای عقل ممانهای احتمالی بهتر است در هر چاه 8 تا 10 عدد میله گرد آجدار كه قطر آن بوسیله محاسبه بدست می‌آید و نباید از میله گرد نمره 10 كمتر باشد قرار می‌دهند و آنها را به وسیله میله گردهای عرضی مارپیچی شده بیكدیگر متصل می‌نمایند.

این نوع شمع كوبی كه در محل ریخته می‌شود ساده ترین نوع شمع كوبی می‌باشد ممكن است بجای حفر چاه و بتن ریزی تیرهای بتونی یا فولادی را كه در خارج تهیه شده است به محل كارگاه حمل نموده و در زمین محل پی بوسیله چكشهای مكانیكی كوبید و بعد روی آنرا مانند طریقه فوق بهم متصل نموده و ساختمان را ادامه داد. در بعضی مواقع بعلت سستی فوق العاده زمین و ریزش این گونه چاهها معمولاً از حلقه‌های بتنی و یا سفالی كه به آن گول یا گور می‌گویند استفاده می‌شود. گولهای بتنی یك تكه و یا دو تكه و گول‌های سفالی دو تكه هستند قطر این استوانه‌های بتونی در حدود 80 الی 100 سانتی متر بوده و ارتفاع آنها در حدود 10 سانتی متر است.

این استوانه‌ها كاملاً گرد نیستند طرز استفاده از گول بدین طریق است كه ابتدا در حدود 30 الی 40 سانتی متر از محل چاه را حفر نموده و اولین گول را روی زمین حفر شده قرار می‌دهند و بعد زیر آن را خالی كرده تا گول پایین تر برود آنگاه گول دوم را بر روی آن قرار می‌دهند و همین طور كار را ادامه می‌دهند.

چنانچه گولهای قبلی در اثر ریزش بدنه چاه تنگ افتاده باشد و در نتیجه پایین تر نرود در این موقع از گول های دو تكه استفاده می‌نمایند. بدین طریق كه ابتدا زیر كول قبلی را خالی كرده و یكی از تكه‌های كول جدید را نصب كرده و بعد تكه دوم را طوری نصب نمود كه درز آنها مقابل هم قرار نگیرد.

ساختمان های آجری

نخستین مرحله در ساختمانهای آجری مانند سایر ساختمانهایی پی سازی می‌باشد كه این كار بعد از گودبرداری و پی كنی باید صورت بگیرد. معمولاً برای ساختمانهای آجری كه دیوارهای اصلی حمال می‌باشد از پی‌های نواری استفاده می‌شود. پی‌های نواری را در امتداد دیوارهای حمال و تیغه‌ها با عمق و عرض معین حفر می‌نمایند. 

قیمت فایل فقط 20,800 تومان

خرید

برچسب ها : عمران , شمع كوبی , ساختمان های آجری , مراحل مختلف ساختن یک ساختمان

نظرات کاربران در مورد این کالا
تا کنون هیچ نظری درباره این کالا ثبت نگردیده است.
ارسال نظر